Οι Οικονομικοί Δολοφόνοι προτείνουν να ξεπεραστεί ο σκόπελος με ένα δάνειο από την Παγκόσμια Τράπεζα και με την ανάθεση του έργου σε συγκεκριμένες αμερικανικές μεγάλο- εταιρείες. Η μαθηματική ομορφιά αυτής της πρότασης έγκειται στο προφανές: έτσι το χρήμα δεν βγαίνει καν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ανακυκλώνεται απλώς ανάμεσα στην Παγκόσμια Τράπεζα και στις μεγάλο-εταιρείες, χωρίς καμία φανερή εμπλοκή της αμερικανικής κυβέρνησης. Λίαν συντόμως ωστόσο οι άφρονες ιθύνοντες που θα δεχτούν την πρόταση των Οικονομικών Δολοφόνων θα αντιληφθούν ότι αδυνατούν να πληρώσουν, όχι μονάχα τις δόσεις του υπέρογκου δανείου, αλλά και τους τόκους. Η λύση θα είναι να κάνουν τράμπα την κατανόηση της Παγκόσμιας Τράπεζας με τη φιλοαμερικανική ψήφο τους στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ή με τη στρατιωτική συμμετοχή τους σε συμμαχίες.
Ο Πέρκινς χρονολογεί την εμφάνιση των Οικονομικών Δολοφόνων από το 1951- με πρώτο διδάξαντα τον πράκτορα της CΙΑ Κέρμιτ Ρούσβελτ και άμεσο αποτέλεσμα την πτώση του πρωθυπουργού Μοσαντέκ στο Ιράν. Ο ίδιος ο Πέρκινς ανέλαβε αποστολή Οικονομικού Δολοφόνου στα είκοσι έξι του χρόνια, το 1971, κι έκτοτε έχει οργώσει με αυτή του την ιδιότητα ολόκληρο τον πλανήτη, από τη Βόρεια στη Νότια Αμερική και από τη Μέση Ανατολή στην Άπω.
Τρανταχτό παράδειγμα της δράσης τους είναι το 1981 και το 1991, όταν δύο δημοφιλείς και «απείθαρχοι» Λατινοαμερικανοί ηγέτες, ο Χάιμε Ρόλντος του Εκουαδόρ και ο Ομάρ Τορίχος του Παναμά, βρήκαν φρικτό θάνατο σε πανομοιότυπα «αεροπορικά δυστυχήματα».
Αυτά που μας λέει ο Τζον Πέρκινς, ο μετανοημένος εξηντάρης δεν είναι ούτε τόσο πρωτότυπα, ούτε τόσο τολμηρά. Το πρωτότυπο και τολμηρό είναι ότι τα λέει αυτός, ο Πέρκινς, ένας άνθρωπος που τα έζησε από μέσα και όχι κάποιος ξαναμμένος ακτιβιστής. Το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί από την ανθρωπότητα, είναι στο πότε και αν επιτέλους θα «ξυπνήσουμε» και θα τους ξεμπροστιάσουμε. Όπως μας λέει και ο ίδιος ήρθε η ώρα για την αλήθεια.
Παλαιότερα θα τον είχαν σκοτώσει… Ούτε συζήτηση…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου