Οι Ιππότες του Ναού (Ναΐτες), γνωστοί και ως Φτωχοί Συστρατιώτες του Χριστού και του Ναού του Σολομώντα αποτέλεσαν το πρώτο μοναστικό στρατιωτικό τάγμα στην ιστορία. Το τάγμα αυτό ιδρύθηκε στον απόηχο της Α' Σταυροφορίας, το 1118 μΧ με σκοπό να βοηθήσει το χριστιανικό νέο Βασίλειο της Ιερουσαλήμ να διατηρηθεί ενάντια των μουσουλμάνων γειτόνων του και να εξασφαλίσει την ασφαλή και ελεύθερη προσέλευση του μεγάλου αριθμού των Ευρωπαίων προσκυνητών που συνέρρεαν στην Ιερουσαλήμ, μετά την κατάκτησή της από τους Σταυροφόρους. Το όνομά τους παραπέμπει στο ιστορικό αρχηγείο τους που βρίσκεται σε ένα τμήμα του Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ, περιοχή που ονομαζόταν "Templum Salomonis". Η ονομασία αυτή πιθανολογείται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι στο Όρος του Ναού βρισκόταν ο περίφημος ναός του Σολομώντα που χτίστηκε περίπου το 950 πΧ και που αργότερα καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές.
Οι Ναΐτες ήταν οργανωμένοι σαν μοναστικό τάγμα, ακολουθώντας έναν Κανόνα που έφτιαξε γι' αυτούς ο Άγιος Βερνάρδος του Κλερβό (Saint Bernard of Clairvaux). Το τάγμα διέθετε υψηλές διασυνδέσεις και γρήγορα εξελίχθηκε σε βασικό υποκινητή της διεθνούς πολιτικής την εποχή των Σταυροφοριών.
Η ιστορία των Ιπποτών του Ναού είναι συνδεδεμένη με τον Κόμη Ούγο της Καμπανίας (Hugh of Champagne).Το 1104 ο κόμης πραγματοποιεί ένα ταξίδι στην Ιερουσαλήμ με μία ακολουθία υποτακτικών σε αυτόν ιπποτών. To 1108 ο κόμης επιστρέφει στην Ευρώπη και το 1114 ξαναγυρνάει στην Ιερουσαλήμ συνοδευόμενος από τον υποτακτικό του ιππότη Ούγο ντε Παιν (Hugh of Payn). Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βαλδουίνου του Β' που στο μεταξύ είχε διαδεχτεί τον Βαλδουίνο τον Α' στο θρόνο της Ιερουσαλήμ, το 1118 μ.Χ, ο Ούγος ντε Παιν μαζί με άλλους 8 ιππότες παρουσιάστηκαν στο βασιλιά και του πρότειναν την ίδρυση μίας κοινότητας ιπποτών που θα ακολουθούσε τον κανόνα θρησκευτικού τάγματος και θα αφιερωνόταν στην προστασία των προσκυνητών. Η πρόταση αυτή έγινε δεκτή από το βασιλιά και τον Πατριάρχη. Οι 9 αυτοί ιππότες ήταν οι εξής:
Ούγος ντε Παιν (Hugh of Payns)
Γκοντφρέι ντε Σεντ-Ομέρ (Godfrey of Saint-Omer)
Αρσαμπώ ντε Σεντ-Ενιάν (Archambaud of Saint-Aignan)
Παιν ντε Μοντιντιέ (Payen of Montidier)
Τζεφρέ Μπισσώ (Geoffrey Bissot)
Ροσσάλ ή Ρολάντ [Rossal (ή Roland)]
Άντριου ντε Μοντμπαρ (Andrew of Montbard)
Γκοντμάρ (Gondemare)
Γκοντφρουά (Godfroi)
Η ιστορία των Ιπποτών του Ναού είναι συνδεδεμένη με τον Κόμη Ούγο της Καμπανίας (Hugh of Champagne).Το 1104 ο κόμης πραγματοποιεί ένα ταξίδι στην Ιερουσαλήμ με μία ακολουθία υποτακτικών σε αυτόν ιπποτών. To 1108 ο κόμης επιστρέφει στην Ευρώπη και το 1114 ξαναγυρνάει στην Ιερουσαλήμ συνοδευόμενος από τον υποτακτικό του ιππότη Ούγο ντε Παιν (Hugh of Payn). Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βαλδουίνου του Β' που στο μεταξύ είχε διαδεχτεί τον Βαλδουίνο τον Α' στο θρόνο της Ιερουσαλήμ, το 1118 μ.Χ, ο Ούγος ντε Παιν μαζί με άλλους 8 ιππότες παρουσιάστηκαν στο βασιλιά και του πρότειναν την ίδρυση μίας κοινότητας ιπποτών που θα ακολουθούσε τον κανόνα θρησκευτικού τάγματος και θα αφιερωνόταν στην προστασία των προσκυνητών. Η πρόταση αυτή έγινε δεκτή από το βασιλιά και τον Πατριάρχη. Οι 9 αυτοί ιππότες ήταν οι εξής:
Ούγος ντε Παιν (Hugh of Payns)
Γκοντφρέι ντε Σεντ-Ομέρ (Godfrey of Saint-Omer)
Αρσαμπώ ντε Σεντ-Ενιάν (Archambaud of Saint-Aignan)
Παιν ντε Μοντιντιέ (Payen of Montidier)
Τζεφρέ Μπισσώ (Geoffrey Bissot)
Ροσσάλ ή Ρολάντ [Rossal (ή Roland)]
Άντριου ντε Μοντμπαρ (Andrew of Montbard)
Γκοντμάρ (Gondemare)
Γκοντφρουά (Godfroi)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου