Codex Alimentarius – Μέρος 1


"Codex Alimentarius" είναι η ονομασία του παγκόσμιου πλέον Διατροφικού Κώδικα Ασφαλείας. Στα Λατινικά σημαίνει "Κώδικας Τροφίμων" και δημιουργήθηκε με στόχο την προστασία της καταναλωτικής υγείας και την κατοχύρωση δίκαιων πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων. Η κεντρική ιδέα πάνω στην οποία βασίστηκε ο κώδικας αυτός είναι πως τα τρόφιμα που τίθενται στην αγορά είτε για τοπική κατανάλωση είτε για εξαγωγή πρέπει να είναι καλής ποιότητας, ασφαλή προς βρώση και δεν πρέπει να φέρουν νοσογόνους οργανισμούς, που θα μπορούσαν να βλάψουν τα ζώα ή τα φυτά στις χώρες εισαγωγής.

Τον "Codex Alimentarius" συγκρότησαν δύο οργανώσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) κι άρχισε να ισχύει επίσημα από το 1963 με σκοπό να διευκολύνει το διεθνές εμπόριο. Οι χώρες μέλη του "Κώδικα" οι οποίες συμμετέχουν στη σύνταξη των προτύπων και στην εφαρμογή τους σε εθνικό και τοπικό επίπεδο είναι 185 και πρόκειται για ένα διεθνώς χρησιμοποιούμενο σημείο αναφοράς καθώς το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε αυτές.



Η ιστορία του "Κώδικα" έχει τις ρίζες της στην Αυστροουγγαρία του 1893. Διάφορα προβλήματα που είχαν προκύψει κατά την εκδίκαση υποθέσεων για θέματα διατροφής και τροφίμων, έκαναν επιτακτική την ανάγκη να υπάρξει ένας κοινός κανονισμός. Ο κανονισμός αυτός, εφαρμόστηκε επιτυχώς μέχρι το 1918, όπου και διαλύθηκε η Αυστροουγγαρία και αργότερα εμφανίστηκε και πάλι, μέσω του Fritz der Meer (προέδρου της εταιρίας I.G.FARBEN), με το εντελώς διαφορετικό πνεύμα, αυτό "του ελέγχου του πληθυσμού μέσα από τη διατροφή".

Η εταιρία I.G.FARBEN, ήταν κατασκευάστρια εταιρία όπλων και πυρομαχικών για το ναζιστικό στρατό, καθώς και του ειδικού αερίου μαζικής εξόντωσης των κρατούμενων που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στους θαλάμους αερίων. Ο Fritz der Meer καταδικάστηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης για πολλαπλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά λίγα χρόνια μετά αποφυλακίστηκε. Λίγους μήνες μετά την αποφυλάκισή του, πρότεινε την επαναφορά του "Codex Alimentarius", ως μέσο ελέγχου του πληθυσμού μέσω της τροφής και ο "Κώδικας" επανενεργοποιήθηκε με απόφαση του ΟΗΕ, το 1962 με το επιχείρημα της προστασίας των καταναλωτών. Η εταιρία του Fritz der Meer, τώρα πλέον έχει διασπαστεί σε τρεις νέες μεγάλες εταιρείες φαρμάκων: Bayer, Hoechst και Basf.



Η επιρροή του "Codex Alimentarius" επεκτείνεται διαρκώς σε κάθε ήπειρο αφού ακόμα και οι εθνικοί και οι τοπικοί διατροφικοί νόμοι και κανόνες έχουν ως αφετηρία τους σχεδόν πάντα τα πρότυπά του. Τα πρότυπα που υιοθετούνταν από τον "Κώδικα" μέχρι το 2008 αν και δεν ήταν δεσμευτικά έφεραν πολύ βάρος και αναγνωρίζονταν ως απόλυτα βασισμένα στην επιστήμη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, αναφερόταν στα πρότυπα του "Κώδικα" στην προσπάθεια επίλυσης εμπορικών διαφωνιών που αφορούσαν τα είδη διατροφής ή τα προϊόντα τροφίμων.



Όπως έχουμε πει πολλές φορές, η γνώση είναι δύναμη. Είναι καθήκον και υποχρέωση μας να ξέρουμε ότι αφορά τη ζωή μας και το μέρος μας. Κατά την γνώμη μου η τεχνολογική εξέλιξη και ο αιώνας του Ίντερνετ, δεν είναι κατάρα αλλά ευλογία. Πως αλλιώς θα μπορούσαν τόσοι πολλοί άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε τέτοιο όγκο ειδήσεων και πληροφοριών; Δικαιολογία δεν υπάρχει πλέον και είμαστε όλοι υπεύθυνοι για ότι μας συμβεί  αφού είναι τόσο απλό να ανοίξουμε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή μας, και μέσω του Διαδικτύου, να ψάξουμε τα πάντα για τα σχέδια τους και να τους ξεσκεπάσουμε. Δεν είναι αναγκαστικά καταστροφικό το εργαλείο αυτό. Το όπλο μας είναι η γνώση και η σφαίρα μας είναι η πρόσβαση σε απεριόριστες πληροφορίες. Τέλος, καταλάβετε πως όπως με ένα σφυρί  μπορείς να χτυπήσεις κάποιον και να τον σκοτώσεις αλλά και συγχρόνως να χτίσεις ένα υπέροχο κτήριο, τα πάντα υπόκεινται στο πως θα χρησιμοποιήσουμε το όπλο που μας δίνεται. Καταστροφικά ή δημιουργικά; Η επιλογή είναι μόνο δική σας…


Σχόλια