Την καλοκαιρινή βραδιά της 28ns Ιουνίου του 2001, κάτι μαγικό έμελλε να συμβεί στο κέντρο της Αθήνας. Ακριβώς μέσα στον χώρο του Ελληνικού Ναού του Ολυμπίου Διός, με φόντο την Ακρόπολη και ενώ το πρώτο τέταρτο της Σελήνης είχε αρχίσει να προβάλλει στον νυχτερινό ουρανό της Αθήνας, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου διηύθυνε την Ωδή του προς τον Μύθο. Την θρυλική πλέον Μυθωδία.
Αν και οι Αθηναίοι είχαν ακούσει πολλά για τη συγκεκριμένη εκδήλωση και έβλεπαν τα τεράστια σκηνικά να αγκαλιάζουν τις κολώνες του αρχαίου ναού, στην πραγματικότητα ελάχιστα έγιναν γνωστά για όσα έλαβαν χώρα εκείνο το βράδυ. Γιατί, ενώ πολλά έχουν λεχθεί και γραφτεί για το γεγονός αυτό, ελάχιστα είναι εκείνα τα οποία γνωρίζουμε για τη μουσική, όσο και για τα λόγια αυτού του έργου. Ακαταλαβίστικα λόγια για το ευρύ κοινό, τα οποία απαγγέλλονταν από μια πολυάριθμη χορωδία 150 ατόμων, οι οποίοι είχαν έρθει ειδικά για έναν σκοπό από τις Η.Π.Α. Σκοπός τους, με τις μοναδικές φωνητικές τους επικλήσεις, επάνω στη μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου, να συνοδεύσουν την αποστολή της NASA «Mars Odyssey» στο ταξίδι της προς τον πλανήτη Άρη.
Στη συναυλία συμμετείχαν οι σοπράνο Τζέσι Νόρμαν και Κάθλιν Μπατλ. Τη συναυλία κάλυψαν 20 τηλεοπτικά δίκτυα, από την Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιαπωνία και χώρες της Ευρώπης, υπό τη διεύθυνση του Ιρλανδού κινηματογραφιστή Ντέκλαν Λόουνι. Η χορωδιακή συμφωνία συγκέντρωσε χιλιάδες κόσμο μέσα στο χώρο του Ολυμπίου, αλλά και έξω από το ναό, στους άδειους από οχήματα δρόμους της Αθήνας. Μαζί με την Τζέσι Νόρμαν συνέπραξε η σοπράνο Κάθλιν Μπατλ, η Μητροπολιτική Ορχήστρα του Λονδίνου και η χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής καθώς και πάνω από εκατό άτομα ντυμένα με αρχαία ελληνικό ενδύματα. Η οθόνη που έχει τοποθετηθεί στο Ολύμπιο συνέδεσε οπτικά με εικόνες από αρχαίες ελληνικές παραστάσεις τη μουσική με εικόνες από τον πλανήτη Άρη.
Ολόκληρη η συναυλία, από την παραμικρή λεπτομέρεια μέχρι και την ακριβή ώρα που θα παιζόταν το κάθε τμήμα της Μυθωδίας, σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε πλήρως από τη NASA. Η NASA επέλεξε την Ελλάδα και ζήτησε, σχεδόν ενάμισι χρόνο πριν, από την Ελληνική Κυβέρνηση να δημιουργήσει με τη βοήθεια της αριστουργηματικής μουσικής του Βαγγέλη Παπαθανασίου, μέσα από τον Ναό του Ολυμπίου Διός, τις «κατάλληλες συνθήκες» προκειμένου η αποστολή της προς τον Πλανήτη Άρη να στεφθεί με επιτυχία. Η χρηματοδότηση έφτασε στο ποσό των 6 εκατομμυρίων ευρώ. Εκείνες ακριβώς της ώρες, η αποστολή έμπαινε στην πιο κρίσιμη φάση, εκείνη της προσέγγισης του διαστημοπλοίου σε κατάλληλο επίπεδο, ώστε να προετοιμαστεί για είσοδο σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη.
Η Μυθωδία αποτελείται συνολικά από 10 μέρη και μια εισαγωγή, ενώ διαρκεί κάτι περισσότερο από μία ώρα. Μέχρι προσφάτως, όσες προσπάθειες κι αν είχαν γίνει, στάθηκε αδύνατο να βρεθούν τα «λόγια» της χορωδίας και των υψιφώνων, αφού ακόμα και ο ίδιος ο Βαγγέλης Παπαθανασίου υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν γραμμένοι στίχοι, αλλά «φωνητικές παρεμβάσεις». Ωστόσο, όσο περισσότερο ακούει κάποιος το έργο, τόσο εντονότερη έχει την αίσθηση ότι τα «λόγια» κάτι λένε. Από το 2003 έως σήμερα έχουν γίνει από πολλούς αρκετές προσπάθειες για να αποκρυπτογραφηθούν τα λόγια της Μυθωδίας. Ωστόσο, η σημαντικότερη δουλειά φαίνεται ότι έχει γίνει από έναν χρήστη του Διαδικτύου με το όνομα Εχετλαίος, ο οποίος με ειδική κάρτα ήχου και κατάλληλο software κατόρθωσε να απομονώσει τις διάφορες συχνότητες των μερών του έργου και να αποκωδικοποιήσει τους στίχους της Μυθωδίας. Μιας συναυλίας που τη στιγμή της εκτέλεσής της, εκπεμπόταν με ειδικά δορυφορικά κάτοπτρα της NASA προς το ουράνιο στίγμα της περιοχής του πλανήτη Άρη και του διαστημοπλοίου της NASA που τον πλησίαζε.
Διαβάζοντας τους αποκωδικοποιημένους στίχους θα καταλάβετε ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για μια επίκληση προς τον Δια. Χαρακτηριστικά στο β' τμήμα του 1ου μέρους, οι φράσεις που άδονται από τη γυναικεία χορωδία, καλούν μαζί με τον Δία και τη θεά Δήμητρα. Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι, το βράδυ της συναυλίας, ενώ το 4ο μέρος τελείωνε πάνω από τον ναό του Ολυμπίου Διός, εκείνες τις στιγμές ξεπρόβαλε μέσα από τους στύλους, ολοφώτεινος ο Άρης και, στα δεξιά του, ο αστέρας Πάρις του αστερισμού του Ωρίωνα.
Βεβαίως, υπάρχουν αρκετά ερωτήματα σχετικά με την συναυλία που παραμένουν αναπάντητα. Αν θα λάβουμε ποτέ τις απαντήσεις και ποιες θα είναι αυτές, δεν μπορώ να σας το εγγυηθώ. Αυτό που μπορώ να σας εγγυηθώ είναι ότι ποτέ δεν θα σταματήσουμε να αναζητούμε την αλήθεια και να θέτουμε τα κατάλληλα ερωτήματα στους κατάλληλους ανθρώπους…
Περιμένουμε απαντήσεις λοιπόν στα παρακάτω...
Γιατί η NASA προχώρησε σε αυτήν τη συναυλία;
Γιατί επελέγη ο Βαγγέλης Παπαθανασίου;
Γιατί δεν έχουν εκδοθεί και κυκλοφορήσει επισήμως τα φωνητικά του έργου;
Γιατί η συγκεκριμένη συναυλία συνδυάστηκε με την αποστολή διαστημοπλοίου στον πλανήτη Άρη;
Για ποιό λόγο η NASA δαπάνησε περίπου 6 εκατομμύρια ευρώ για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας συναυλίας;
Για ποιό λόγο η συναυλία αυτή , με τόσο μεγάλη σημασία για τη NASA, πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στους στύλους του Ολυμπίου Διός;
Για ποιό λόγο οι εικόνες που επιλέχθηκαν να σταλούν στον Άρη δείχνουν εκτός φυσικά της Ακροπόλεως, προτομές του Δία, της Αθηνάς, του Περικλέους, καθώς και άλλων Αρχαίων Ελλήνων αλλά και Ολύμπιων θεών;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου